Christopher NolanAtom bombasının mucidi Robert oppenheimer Hikayesini anlatıyor. BBC Kültür Departmanı Sinema Kulübü’nden Caryn James, bunun Nolan’ın şimdiye kadar yaptığı en olgun ve yaratıcı film olabileceğini söylüyor.
oppenheimerAlevler ekranı sürekli dolduruyor, öyle ki zaman zaman binlerce volkan bizi yutuyor gibi görünüyor.
Ancak Christopher Nolan’ın atom bombasını yaratan ve hayatının geri kalanında ölümcül sonuçlarla yüzleşmek için mücadele eden bilim adamının hikayesini anlatan muhteşem filmindeki ateşli görüntüler sadece bunlar değil.
Bazen daireler boş bir karanlıkta yarışıyor, bazen turuncu ışık huzmeleri beliriyor. oppenheimerKafasındaki kaygılar veya denklemler böyle anlatılır.
Bu tür görüntülerin ortada olduğu sinemada hiçbir zaman sağlam bir hikaye ya da olay örgüsü olmaz ama bunun gibi görüntüler sinemanın ne kadar yaratıcı olduğunu ve emin bir yerde ilerlediğini gösterir.
oppenheimer , Nolan’ın yetişkin filmi. Batman Kara Şövalye üçlemesindeki göz alıcı aksiyon sekansları ve 20 yılı aşkın bir süre önce çektiği Memento (Memorial Book) ve ardından Inception (Inception) veya Tenet’in akıl oyunları bu sinemada harmanlanmış gibi görünüyor.
Buz mavisi gözleriyle sinemaya damgasını vuran Cillian Murphy, aynı zamanda karizmatik ama ürkütücü bir karakter olan Robert oppenheimerKusursuz bir sadelikle hayat verir.
bizi filme al oppenheimerAvrupa’daki öğrencilik yıllarından 1930’larda Kaliforniya’da profesör olarak geçirdiği zamana ve ardından devlet sırrı olarak saklanan Manhattan Projesi günlerine kadar.
Manhattan Projesi kapsamında Oppenheimer ve ekibi, 2. Dünya Savaşı’nı bitirmek amacıyla New Mexico, Los Alamos’ta son hız nükleer silah geliştirmeye çalışıyor.
Cillian Murphy, Oppenheimer karakteri sıkıcı görünse bile seyirciyi yalnız bırakmıyor.
Nolan’ın sineması, Kai Bird ve Martin J Sherwin’in “American Prometheus: The Triumph and Tragedy of J Robert Oppenheimer” adlı biyografi kitabına dayanıyor.
Modern dünyanın şekillenmesinde rol oynayan ve Washington’daki siyasi oyunların kurbanı olan bir Amerikan kahramanının trajik öyküsü, tam da bu kitabın başlığı gibi resmedilmiş.
Film, Robert Downey Jr.’ın canlandırdığı ABD Atom Enerjisi Komisyonu’nun eski lideri Lewis Strauss ile Oppenheimer arasındaki rekabeti konu alıyor.
Nolan’ın senaryosu, 1950’lerde diğer iki hükümet soruşturmasına girip çıkarken gergin bir mahkeme salonu atmosferi yaratırken, aynı zamanda Oppenheimer’ın hayatından uzun geri dönüşler sunuyor.
1950’lerde Oppenheimer bir yandan ulusal bir kahraman olarak görülürken, diğer yandan komünist bir tehdit olarak gördüğü geçersiz tehditler nedeniyle güvenlik yetkilerinin sonlandırılıp sonlandırılmayacağı tartışılıyor.
Filmin çoğu, renkli ve geniş ekran formatına rağmen yakın hissettiren bir tasarımla Oppenheimer’ın bakış açısından anlatılıyor.
Özellikle klostrofobik bir his uyandırmak amacıyla tasarlanan siyah beyaz bölümlerde Lewis Strauss’un bakış açısı aktarılıyor.
Straus’un Ticaret Bakanı olarak atanmasını oylayan ABD Senato Komitesindeki sahneleri, Nolan’ın Memento filmini biraz anımsatıyor. Çünkü burada da hikayenin ilk başta göründüğü gibi olmadığını anlıyorsunuz.
Kronolojinin parçalı sunumu, ilk sahneleri etkili bir şekilde gölgede bırakan bir kıyamet hissi yaratır.
Bu filmde Christopher Nolan, dürüst konuşabileceğine inanan bir adamın hikayesini anlatıyor ve ABD Başkanı Truman’ı nükleer silahlanma yarışını engellemeye davet ediyor.
Ancak Oppenheimer, aynı zamanda Hiroşima’ya atom bombası atmanın da gerekli olduğunu düşündü. Çünkü “bir kez kullanıldığında, nükleer savaş artık tasavvur edilemez.”
Ancak kendisi nükleer savaşı düşünmeden edemedi.
Hiroşima’dan sonra Oppenheimer’ın zihnini daha çok görüyoruz. Bu görüntülerden birinde, derisini soyan genç bir kadının fotoğrafının negatifi de var.
Bu ilham verici filmin de gösterdiği gibi, Oppenheimer’ın en büyük trajedisi şüphesiz gelecek nesilleri kendi icadından koruyamamasıydı.
